تئوری پیری و رادیکال های آزاد

بطور طبیعی و با افزایش سن، مکانیسم دفاعی بدن، قدرتش را علیه رادیکال های آزاد از دست داده و سرکوب می گردد. با ادامه همین روند، میزان شکل گیری رادیکال های آزاد در بدن افزایش یافته که به DNA، پروتئین های بدن و غشای سلول ها آسیب وارد می کنند.
تحقیقات صورت گرفته نشان می دهند که آنتی اکسیدانت هایی که از منابع خارج از بدن تامین می شوند در کاهش تاثیرات مخرب رادیکال های آزاد نقش اساسی دارند. همچنین اثرات موضعی و خوراکی آنتی اکسیدانت ها نیز، به افزایش توان بدن در مقابله با رادیکال های آزاد کمک می کنند. برای افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانت ها، نه تنها مصرف سبزیجات و میوه جات، بلکه خوردن مکمل هایی که در داروخانه ها به فروش می رسند، توصیه اکید می گردد تا به افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانتی بدن کمک کنند. 
اینکه آیا آنتی اکسیدانت ها در مهار چین و چروک ها و علائم پیری بطور مستقیم موثر هستند یا خیر، موضوع چالش برانگیزی است که همچنان نیاز به تحقیقات گسترده دارد اما تنها ترکیب موثری که در جلوگیری از چین و چروک ها نقش دارد، ویتامین C می باشد که این خاصیت نیز نه به دلیل ویژگی آنتی اکسیدانتی ویتامین C، بلکه بخاطر حضور ضروری این مولکول در روند سنتز پروتئین کلاژن است، که این ویتامین را در پیشگیری از بروز چین و چروک ها موثر کرده است. 
به منظور تخمین میزان اثر گذاری آنتی اکسیدانت ها، عوامل مختلفی نقش دارند که باید به آن ها نیز توجه نمود.
فرم فعال آنتی اکسیدانت ها، فرم خوراکی آن ها، نحوه انتقال آن ها از بافت پوست به نقطه هدف، شکل موثر و میزان زمان تاثیرگذاری آن ها عواملی هستند که باید مورد توجه قرار گیرند.
بسیاری از ترکیبات آنتی اکسیدانتی غیر پایدار هستند، برای مثال ویتامین C در مجاورت هوا و همچنین نور بسیار ناپایدار می باشد. بنابراین برای اینکه بتوانیم به حداکثر توان آنتی اکسیدانت ها برسیم، نحوه فرمولاسیون و همچنین بسته بندی محصولات برای دور نگه داشتن آن ها از مجاورت هوا و نور امری ضروری است. جذب ترکیبات آنتی اکسیدانت ها نیز از دیگر عوامل مهمی است که بستگی به فرم مولکولی آن ها، میزان pH فرمولاسیون، آب دوست بودن یا چربی دوست بودن آن ها و چگونگی انتقال آن ها به نقطه هدف دارد.
در پایان این قسمت نیز به معرفی برخی ترکیبات آنتی اکسیدانتی می پردازیم که در سه گروه محلول در آب (آب دوست)، محلول در چربی (چربی دوست) و ترکیباتی که بطور همزمان محلول در آب- چربی (آب دوست- چربی دوست) هستند، قرار می گیرند.